Deze week vindt de jaarlijkse Week Tegen Eenzaamheid plaats: een initiatief waarbij collectieve aandacht is voor dit thema. Hard nodig, want ongeveer de helft van de volwassen Nederlanders voelt zich eenzaam en één op de zeven mensen voelt zich zelfs sterk eenzaam. Gezien deze aantallen, zal het niet verbazen dat ook op de werkvloer eenzaamheid voorkomt. Het verminderen van eenzaamheid door middel van maatschappelijke activiteiten, kan dus ook de eigen medewerkers ten goede komen. Ronald Smit van de Vattenfall Foundation en Lonneke Roza van Nationale-Nederlanden vertellen over bijzondere projecten waar medewerkers zich vrijwillig voor inzetten.

Contactlunches

Het bedrijfsrestaurant van Vattenfall wordt elke twee maanden opengesteld voor gasten van buitenaf. Volgens Ronald is het een laagdrempelige manier om veel impact te kunnen maken. “De contactlunch, zoals we het noemen, is bedoeld voor mensen voor wie aandacht en aanspraak niet vanzelfsprekend is. Het enige doel is samen eten en met elkaar in gesprek gaan. Het vereist weinig voorbereiding, want de faciliteiten zijn er al en de honderd gasten worden uitgenodigd via een maatschappelijke partner. Maar het effect is groot, want er is onverdeelde en oprechte aandacht voor mensen die zich eenzaam voelen in het leven.” Het mes snijdt hier aan twee kanten, want ook op de werkvloer komt eenzaamheid voor. “Het gemis aan sociale contacten en het gevoel dat je alleen bent, kan ook voorkomen op een kantoor waar misschien wel honderden mensen werken. Ter voorbereiding van de lunches voeren we gesprekken over eenzaamheid. Te weten dat iedereen dat gevoel kan ervaren, helpt niet alleen voor de gasten, maar ook voor de collega’s.”

Een telefoontje tegen eenzaamheid

Bij Nationale-Nederlanden hebben ze ook een mooie manier om op een laagdrempelige manier bij te dragen aan het verminderen van eenzaamheid. Medewerkers kunnen zich aanmelden voor de ‘Zilverlijn’. Bij dit initiatief van het Nationaal Ouderenfonds worden ouderen die zich eenzaam voelen eens per week gebeld door een vrijwilliger. Het is een project waarmee NN net is begonnen, maar dat Lonneke zelf al langer kende. “Met een kwartiertje bellen, zorg je voor een lichtpunt in iemand anders’ leven. Het is onbeschrijfelijk dat je met een relatief beperkte inzet van je tijd zoveel teweeg kunt brengen. Vrijwilligers kunnen zich er ook goed mee identificeren, want iedereen kent ouderen. Het effect is ook groter dan alleen het telefoontje. Zelf maak ik door mijn ervaring met de Zilverlijn wat vaker praatjes tijdens mijn wandelingen als ik een ouder iemand tegenkom die alleen is. Dat is echte impact, want ik nam het mee in mijn dagelijks leven.” Dat de Zilverlijn zo goed past bij het maatschappelijk programma van NN heeft niet alleen te maken met het thema eenzaamheid. “De vrijwilligers kunnen zelf bellen wanneer ze willen. In een uur tijd spreken ze drie mensen. De ouderen worden wel op vaste momenten gebeld, maar niet altijd door een vaste vrijwilliger. Door het logboek dat bijgehouden wordt, is de persoon die gaat bellen wel altijd goed op de hoogte van de oudere en daarmee is de kwaliteit gewaarborgd. Dat vinden we belangrijk.”

Een klein gebaar

Twee voorbeelden van bedrijven die met vrij laagdrempelige acties wel een groot verschil maken in de levens van mensen die te maken hebben met eenzaamheid. Bijkomend voordeel is dat eenzaamheid op de werkvloer ook een gespreksonderwerp is. Naast de genoemde contactlunch heeft Ronald nog een tip voor een makkelijke manier om als bedrijf bij te dragen aan het thema: maak een klein gebaar. “Onze medewerkers kunnen een budget van 25 euro aanvragen om bijvoorbeeld een bloemetje te brengen aan een buurman waarvan ze weten dat hij veel alleen is. Of iemand even mee te nemen om ergens koffie te gaan drinken. Je hebt er geen heel projectplan voor nodig, het gaat niet om enorme bedragen, maar je zet wel iets in gang bij de medewerker zelf en de persoon die degene aandacht geeft.”

Eenzaamheid op de werkvloer