Nuran werd geboren zonder heupkom. Hieraan is ze 6 keer geopereerd. Bovendien heeft veel rugklachten en pijn in armen en benen. In 1989 kwam zij, toen 22 jaar, vanuit Turkije naar Deventer. Zij volgde een reeks cursussen om zich de Nederlandse taal en cultuur eigen te maken en over zaken als opvoeding, kinderopvang, samenleven, wijkaanpak voor migranten, het opzetten van interculturele festiviteiten, samenwerking, leefstijl, psychiatrie voor vrijwilligers et cetera.

Alles was er bij Nuran op gericht om zich te kunnen ontwikkelen tot een kei in het organiseren, het samenwerken, het ontwikkelen van initiatieven. Ze werkte in 1996-1997 als klasse-assistent bij een peuterspeelzaal van Raster. Door lichamelijke klachten en diverse operaties kan ze echter geen betaald werk meer doen. Desondanks heeft ze zich als geen ander met veel energie ingezet voor de lokale samenleving en in het bijzonder voor de ontwikkeling van en gelijke kansen voor (allochtone) vrouwen.

De lijst van vrijwilligerswerk dat Nuran sinds 1990 heeft gedaan is bijna eindeloos. Talrijke activiteiten in buurthuis De Elegast, op scholen, voor Turkse moeders en  organisaties, voor de Internationale Vrouwendag, voor wijkteams, voor de werkgroep Vrouwen voor Elkaar. En de laatste jaren ook voor Dimence en Carinova, een Turkse culturele vereniging en het Centrum Diversiteit en Samenleving waarbij ze mede-organisator van diverse activiteiten en penningmeester is.

Bij al dat vrijwilligerswerk voor die verschillende organisaties is Nuran een rots in de branding, een bruggenbouwer, zeer initiatiefrijk, ze kan goed organiseren en houdt heel goed de grote lijnen in de gaten. Ze kan heel goed omgaan met allerlei verschillende mensen. Daarnaast is ze een heel warme, optimistische persoonlijkheid en ze is altijd bereid andere mensen te helpen.

Dit is wat één van de vrouwen van de groep Vrouwen voor Elkaar over haar zegt: “Nuran ken ik nu al 18 jaar en ik vind haar een heel lieve, bijzondere vrouw. Ze is heel behulpzaam en steunt iedereen. Ze heeft voor mij heel veel betekend: ze heeft me gestimuleerd om mijn huis uit te gaan en activiteiten te ondernemen. Door haar durf ik nu allerlei dingen te doen: vrijwilligerswerk in het buurthuis, activiteiten bezoeken en noem maar op. Ze is voor mij als een lid van de familie geworden. Nuran is een heel ondernemende vrouw. Ze is dan wel klein, maar heel erg dapper. Ze spreekt allerlei mensen aan en regelt heel veel dingen. Voor onze groep is ze ook heel belangrijk, in de periode dat zij er door haar ziekte niet bij was, ging het lang niet zo goed met onze groep. Maar nu organiseert zij weer allerlei activiteiten en sprekers die interessante informatie komen geven.”

Kortom: Nuran is iemand die zeker het verschil maakt in Deventer en daarvoor zou toekenning van de Gouden Venus van Miloprijs haar echt recht doen.