Redenen daarvoor zijn:

• Ze zijn bang voor de technologie
• Het voelt minder belangrijk dan ‘live’ vrijwilligerswerk
• Ze voelen zich geen onderdeel van een groep/organisatie

Wat te doen?

Spring samen in het diepe

In oude tijden hadden we maanden gesproken over veranderingen waar we nu zo snel onze weg in (moeten) vinden. Begin klein. Ga een-op-een videobellen of met een interne groep. Investeer in het geven van instructies. Start als vrijwilligers goed zijn toegerust. Laat de koplopers (elkaar) vooral helpen!

Erken en waardeer extra, juist nu

Online huiswerkhulp, een spelletje spelen op aftand, (beeld)bellen met ouderen. 
Het vindt online plaats, maar het vrijwilligerswerk is écht. Het zijn échte taken. Ze zijn écht nodig. Ze maken échte impact en het doet ertoe. Zelfs vanuit huis.

En als we onze waardering niet in contact kunnen uiten moet dat via andere kanalen. 
Blijf structureel verhalen en resultaten delen via mail/whatsapp/telefoon/enz.
Laat zien wat de waarde van hun hulp is. Dit helpt je ook vrijwilligers te binden voor langere tijd dan alleen nu.

Faciliteer contact

Zorg dat er een online plek is waar vrijwilligers op eigen verzoek bij elkaar kunnen komen of initieer telefonisch contact onderling.

Stel jezelf de vraag: wie kan ik op dit moment nog beter toerusten voor haar/zijn digitale vrijwilligerswerk?