Waar ouderen vaak als hulpbehoevend worden gezien, is er in het vrijwilligerswerk oog voor de talenten en mogelijkheden van ouderen. Maar voor een zinvol leven (en ouder worden), is het niet afdoende om sociaal actief te blijven en negatieve stereotypering als ‘kwetsbaar’ of hulpbehoevend te vermijden. We moeten ook een goede omgang vinden met de ontregelende ervaringen die zich in een mensenleven kunnen voordoen.
In mijn artikel voor Geron verken ik hoe vrijwilligerswerk een sociale omgeving kan zijn waar kwetsbaarheid en talenten niet tegenover elkaar staan. En waar je niet alleen je talenten ontplooit, maar ook een omgang met kwetsbaarheid kunt ontwikkelen. Het artikel is hier te vinden:
https://gerontijdschrift.nl/artikelen/existentiele-kwetsbaarheid-en-veerkracht-in-vrijwilligerswerk-met-ouderen/
Ik vraag mij af:
- Hoe doe je dit? Weten jullie voorbeelden of ervaringen die iets leren over de kunst en kunde om zo'n sociale omgeving te organiseren? Bijvoorbeeld in de toerusting van vrijwilligers of de opzet van een gezamenlijke activiteit?
- Wat zijn de valkuilen? Hoe voorkom je dat de aandacht voor kwetsbaarheid ten koste gaat van de aandacht voor talenten en mogelijkheden? Hoe voorkom je onbedoelde beeldvorming dat ouder worden een tranendal is?