De oudste van het stel, Amanullah, praat graag en kan zich ook redden in het Engels. Zus Benazeer heeft ook veel te vertellen, maar kan dat nog alleen in de eigen taal, Dari. Shakila, de jongste, kan zich zelfs na een jaar hier te zijn, al aardig verstaanbaar maken in het Nederlands. De ouders van het drietal waren met twee jongere zusjes en een broertje al een poosje in Nederland toen een jaar geleden ook Amanullah, Shakila en Benazeer met hun grootouders volgden. Na Harskamp en Nijmegen kwamen ze in het azc van Arnhem te wonen.
Heel veel vrijwilligersklussen
Eenmaal gesettled, begon het te kriebelen. Want stilzitten is niks voor de drie. Zodra ze praten over alle vrijwilligersklussen die ze via de #Meedoenbalie hebben gedaan, buitelen ze bijna over elkaar heen. “Weet je nog met die kinderen die gingen hardlopen en dat ze toen ook verse groenten en fruit kregen?” “Oja, en we hebben gekookt in het buurthuis.” “Verkeersleiders bij die wielrenwedstrijd voor vrouwen!” Een waterval van Dari, Engels en Nederlands.
Ze hadden allemaal hun favoriete klussen. Voor Amanullah is het helpen van mensen het allerbelangrijkst en ook het opruimen van zwerfafval rondom het azc was iets waar Amanullah veel voldoening uit haalde. “Het was fijn om bezig te zijn, ik help graag, dus vond het wel leuk om me vrijwillig in te zetten.” Shakila vond vooral het koken in het buurthuis leuk en voor Benazeer was het maken van kleding in een naaiatelier iets waar ze erg blij van werd. Er komt een smartphone tevoorschijn. Benazeer laat foto’s met de meest prachtige tekeningen zien. Ze wil graag kledingontwerper worden. Haar zus heeft weer hele andere ambitites; die ziet zichzelf als tandarts werken. In Afghanistan zat ze al in het derde jaar van de studie, toen ze moest vluchten. En Amanullah heeft ook een duidelijk doel voor ogen: sportverslaggever worden. Dat hij daarvoor goed Nederlands moet spreken, weet hij en daarom wordt er hard geleerd.
Een win-winsituatie
De vrijwilligersklussen hebben goed geholpen in het eerste jaar na aankomst in Nederland. “Alles is nieuw, dus als je de taal en cultuur wilt leren kennen, moet je gewoon dingen gaan doen.” Dat sommige mensen lastig het lastig vinden om die stap te nemen, snappen ze wel. “Mensen schamen zich omdat ze de taal niet spreken, maar ze moeten niet bang zijn en gewoon hun talenten laten zien. Het is een win-winsituatie: jij helpt waar het nodig is en leert ondertussen de taal, cultuur en mensen kennen.”
Recent zijn ze in Breukelen neergestreken. De zussen zijn veel samen in hun gezamenlijke appartement en hun broer brengt graag tijd door bij de andere familieleden. Nu ze net zijn verhuisd, zijn ze vooral bezig om het huis op orde te krijgen. Ook wordt er hard gestudeerd op de taal. Binnenkort is het tijd om weer meer onder de mensen te komen en gaan ze kijken wat er allemaal in hun nieuwe woonomgeving te doen is qua vrijwilligerswerk.
Meer weten over #Meedoen? Hier vind je algemene informatie. Ook kun je terecht bij projectleider Adam van Bergeijk.
De tekst en foto's zijn van Vereniging NOV en mogen niet zonder toestemming worden gekopieerd en elders worden gebruikt. Wel mag het artikel uiteraard via social media via de link gedeeld worden.