#100verhalen: Nafiss - een podium voor talent

1954 keer bekeken 0 reacties

Als student leerde ze Nederlands van vier dames in de achterkamer van een kerk in Amersfoort. Niet alleen de taal, maar ook de liefde ervoor en culturele codes. Nafiss werd dichter en filmmaker. Nog altijd is ze de vrouwen dankbaar voor alles wat ze haar leerden. En haar vader.

Nafiss Nia groeide op in Iran, het land van de poëzie, maar pas in Nederland ging ze dichten. Toch komt de liefde voor poëzie niet uit de lucht vallen. “Dat ik al jong geïnteresseerd was in taal, komt door mijn vader. Gedichten waren voor hem een vorm van communicatie. Als hij advies wilde geven, droeg hij voor. Als hij teleurgesteld was, wist hij dat met dichtregels uit te drukken en bij blijdschap konden we ook altijd op een Perzisch versje rekenen. Altijd klassiek, want daar hield hij van.” Lange tijd dacht ze dat het er in alle gezinnen zo aan toe ging, maar kwam er uiteindelijk achter dat het toch wel bijzonder was.

Granaatappel

Zeventwintig jaar geleden verliet Nafiss Iran en kwam in Nederland in contact met vier dames die vanuit hun kerk vluchtelingen wegwijs maakten in de taal en de cultuur. “Aanvankelijk vond ik het wel spannend en vroeg me af of ze misschien hun religie wilden overbrengen op mij, ik ben zelf niet gelovig, maar dat bleek totaal niet het geval. Ik draag ze nog altijd een warm hart toe, vanwege alles wat ze zo onbaatzuchtig hebben gedaan voor mij en anderen. Vanwege hen heb ik goed kunnen integreren en ben ik aangenomen op de filmacademie.” Later volgde de dichtkunst.
Om andere dichters en filmmakers de kansen te geven die zij ook heeft gehad, zette Nafiss het platform en kweekvijver Stichting Granate op. Hoewel iedereen welkom is, ligt de nadruk op onzichtbaar talent met een biculturele achtergrond, veelal vluchtelingen. “Ik vind het belangrijk dat ook mensen die vanuit een andere cultuur komen, ook gewaardeerd worden om hun talenten en help graag mee ze op de kaart te zetten. De naam Granate verwijst naar de Granaatappel, een prachtige vrucht vol van onzichtbare pitten, die met de juiste zorg en aandacht kunnen uitgroeien tot een bloeiende boom. De granaatappel staat symbool voor diversiteit en eenheid van het leven.”

Talent

De stichting is geboren uit een noodzaak die ze voelde. “Als ik op het podium stond bij een culturele avond, dan was ik altijd de enige van niet-Nederlandse afkomst. Het leek me dat er veel talent onbenut bleef op deze manier. Daarom besteed ik sindsdien veel tijd aan Granate.” Jonge kunstenaars die als vluchteling in Nederland komen weten haar inmiddels te vinden, ook voor advies en hulp bij het opstarten van hun activiteiten in Nederland. Alles wat ze zelf kreeg van de Nederlandse vrijwilligers in de kerk, geeft ze met liefde weer door. De kwaliteit van het werk van de kunstenaars die bij Granate komen, is belangrijk. “Ze moeten gevraagd worden vanwege hun talenten en bij voorkeur niet vanuit maatschappelijke motieven. Als iemands werk gewoon goed is, mag het gezien en gehoord worden en dan maakt het niet uit waar iemand vandaan komt.”

Ik ging op zoek naar het antwoord op de vraag ‘waarom’? Waarom besteedden deze vrouwen zoveel tijd, energie en liefde aan mensen die ze niet eens kenden?

Menselijkheid

Nafiss vindt dat ze veel geluk heeft gehad. Dankzij de mooie basis die haar ouders legden en alle hulp die ze later van de dames die haar als vrijwilliger opvingen, kreeg, heeft ze kunnen groeien en bloeien.
Na het overlijden van haar vader - Nafiss woonde toen al geruime tijd in Amsterdam - kwam ze erachter dat ook hij zich ongelofelijk veel had ingezet voor alles en iedereen. Van alle kanten kwamen mensen om hem een laatste keer te eren. Zelfs haar moeder was verrast. “Hij had kennelijk met het grootste gemak alles en iedereen geholpen, maar klopte zichzelf nooit op de borst, vandaar dat veel ongezien ging. Het was vanzelfsprekend voor hem.” Niet alleen qua poëzie, maar ook wat betreft maatschappelijk inzet is haar vader een grote inspiratiebron. Net als de dames uit de achterkamer van de kerk. Ze maakte haar eerste film (een documentaire) over hen. “Ik ging op zoek naar het antwoord op de vraag ‘waarom’? Waarom besteedden deze vrouwen zoveel tijd, energie en liefde aan mensen die ze niet eens kenden? Allemaal hadden ze net een andere motivatie, maar de gemene deler en tevens het antwoord was toch wel: menselijkheid.”
Haar vader, haar dames: inspiratiebronnen voor het leven. Nafiss is ze allemaal dankbaar en doet wat ze van hun heeft geleerd: kennis, liefde en goedheid doorgeven. Zelf kan ze het natuurlijk het mooist verwoorden: ‘jij bent er om samen met mij een thuis te vormen voor verre dromen’.

Ben je geïnspireerd en wil je weten hoe jij je vrijwillig in kunt zetten? Bekijk de mogelijkheden via vrijwilligerswerk.nl.
> Vrijwillig inzetten in Amsterdam? Kijk hier.
> Lees meer over Granate.

 

Cookie-instellingen