#100verhalen | Büsra - jonge verbinder

3399 keer bekeken 0 reacties

Ze was de jongste burgemeester van Nederland in het bijzondere jaar 2020: zestien jaar nog maar. Samen met haar college bestaande uit al even jonge wethouders leerde ze levenslessen over vrijheid en verbinden. Een ervaring die Büsra niet had willen missen.

Eigenlijk had Büsra Celik helemaal geen ambitie om burgemeester te worden. “Ik zag de oproep van school voor een nieuw college van burgemeester en wethouders bij Madurodam en het leek me wel interessant. Ik kwam steeds een stapje verder, werd gekozen als vertegenwoordiger van het Gymnasium Haganum om wethouder te worden. Daarna moesten Büsra en haar leeftijdsgenoten een challenge bedenken voor het jaar waarin ze bij Madurodam zouden horen en er een pitch over houden. Hoe zouden zij als burgemeester  Nederland mooier willen maken? Ze won met haar pitch over verbinding en kreeg daardoor de ambtsketen omgehangen. “Mijn uitdaging was het samenbrengen van kinderen met verschillende achtergronden. Hoewel ik zelf altijd goed heb kunnen mengen met kinderen die een andere achtergrond hebben, hoor ik wel om me heen dat het niet altijd zo gaat. Daarbij ging het niet alleen maar om religie, maar ook om het samenbrengen van een kind van een loodgieter met die van een advocaat, bij wijze van spreken.”

Maduromeets

Samen met twee andere wethouders organiseerde ze een middag waarbij basisschoolkinderen uit heel verschillende wijken samen een dag doorbrachten in Madurodam. “Maduromeets heette het. We hadden het veel grootser willen aanpakken, maar vanwege de coronabeperkingen kon dat helaas niet. De kinderen hebben het erg leuk gehad samen.”
Ze had ook nog dolgraag veel maatschappelijke organisaties willen bezoeken, maar het was niet mogelijk. Büsra is wel in contact gekomen met de Stichting Muren hebben Oren, die op haar veel indruk heeft gemaakt. “Kinderen met bijvoorbeeld een Marokkaanse achtergrond gaan dan op bezoek bij ouderen van Nederlandse komaf in het verzorgingshuis en Nederlandse kinderen bij Turkse opa’s en oma’s. Ze stellen elkaar dan vragen en leren zo de andere cultuur beter kennen. Ik vond dat prachtig om te zien!”

Zijn hulpvaardigheid heeft heel veel indruk op mij gemaakt en toen dacht ik: dat wil ik ook!

Opa

De drijfveer om mensen te willen verbinden, is haar opa geweest. “In de derde klas heb ik hem geïnterviewd voor een schoolproject en vertelde hij over zijn reis van Turkije naar Nederland. Daaruit bleek ook hoeveel hij voor anderen deed en hoe hij mensen graag samenbracht. Nog steeds als ik in een winkel kom en oude bekenden van mijn opa zien mij, dan kan het gebeuren dat ze uit dankbaarheid naar hem toe mijn boodschappen willen betalen. Zijn hulpvaardigheid heeft heel veel indruk op mij gemaakt en toen dacht ik: dat wil ik ook!”  Helaas is haar opa overleden en heeft hij niet haar bijzondere jaar als burgemeester meegemaakt. Ze had hem anders graag verteld over haar bezoek aan concentratiekamp Dachau in het zuiden van Duitsland. Elk jaar gaat het kersvers aangestelde college naar de sterfplek van George Maduro, naar wie Madurodam vernoemd is. Voor Büsra, die ook nog eens een van de Haagse vrijheidsambassadeurs is, een indrukwekkende ervaring. “Om daar te staan, is echt heel heftig. Je ziet alle gebouwen en hoort de verhalen ter plekke. Ik weet nog dat ik met één van de andere vrijheidsambassadeurs sprak over de reis. Zij vertelde dat wij nu de vrijheid hadden om even weg te gaan als het ons te veel werd in dat kamp, maar de mensen die daar toen zaten niet. Een naar idee.”

Een droom

Inmiddels is ze net 18 en kijkt met veel plezier terug op het bijzondere jaar. Als burgemeester in coronatijd heeft ze helaas niet alles kunnen doen wat ze voor ogen had, maar hetgeen ze wel heeft kunnen doen, heeft indruk op haar gemaakt en Büsra is zeker nog niet klaar met haar missie om te verbinden. Met haar gymnasiumdiploma op zak, overweegt ze een tussenjaar te nemen, om kennis te maken met de vele maatschappelijke organisaties die Den Haag en Nederland rijk is.
Ze heeft ook nog een grote droom voor de toekomst. Ze zou graag gaan werken in ontwikkelingslanden om andere mensen te helpen. Als arts, mocht ze tot de studie geneeskunde worden toegelaten, of op een andere manier. Zou dat gaan lukken, vraagt ze zich af? Nou, met een burgemeesterschap op je cv, de vrijheid om zelf keuzes te kunnen maken en een groot hart zou deze droom best weleens uit kunnen komen. Opa zou trots op haar zijn geweest.

Ben je geïnspireerd en wil je weten hoe jij je vrijwillig in kunt zetten? Bekijk de mogelijkheden via vrijwilligerswerk.nl.
> Info over vrijwillig inzetten in Den Haag vind je hier.

 

 

Cookie-instellingen