Een van de chauffeurs is Dennis. “Als scheikundedocent op een middelbare school ben ik twaalf weken per jaar vrij. Dus ik heb genoeg tijd voor andere bezigheden en ben wel een bezige bij. In de Kampioen las ik over het Kinderfietsplan van de ANWB, dus heb ik me aangemeld als chauffeur.” Daarnaast is Dennis ook af en toe invalcoördinator in de regio Utrecht. “Soms is het nodig dat ik even bijspring en dan doe ik dat.”
Ook Wisse begon vier jaar geleden als chauffeur. “Ik was toen net met pensioen en zocht een leuke bezigheid. Via een ex-collega hoorde ik van dit project en ben toen gestart. Ik reed vooral veel door Noord-Holland om fietsen op te halen. Hartstikke leuk, langs allemaal van die kleine dorpjes, je ziet nog eens wat.”

Samenwerkingen

Op den duur had Wisse het idee dat het iets efficiënter kon. “Ik reed met de fietsen van Noord-Holland naar een werkplaats in Den Haag en weer terug. Kan dat niet lokaler, vroeg ik me af?” Enkele lokale partijen hadden wel oren naar het project en in anderhalf jaar tijd zijn er sindsdien tweehonderd fietsen opgehaald, nagekeken en uitgegeven. “Bij Rataplan, een grote kringloopwinkel en Reakt, een re-integratieproject, worden de fietsen naar de werkplaats gebracht. Vervolgens worden ze via partners zoals Stichting Leergeld en de Voedselbank weer aan kinderen gegeven.”Dennis krijgt net als een aantal andere chauffeurs van Wisse een lijst met fietsen die opgehaald moeten worden. In de schoolvakanties en soms op zaterdag gaat hij op pad. “Ik breng de opgehaalde fietsen naar inzamelpunten en van daaruit worden ze verdeeld over de werkplaatsen.”

Het is belangrijk dat kinderen die zelfstandigheid hebben om zelf ergens heen te kunnen.

Trots en zelfstandig

Wisse zelf doet ook nog weleens een ritje met de aanhanger achter zijn auto. “Laatst haalde ik twee fietsen op bij een ouder echtpaar. Ze doneerden hun eigen fietsen waarop ze lang hadden gefietst en waren echt trots dat ze het konden doneren aan het project van de ANWB. Dan voel je toch een beetje dat verenigingsleven.”
De fietsen van het echtpaar zullen terechtkomen bij middelbare scholieren, die al groot genoeg zijn voor een volwassen tweewieler. Veel van de opgehaalde fietsen komen ook terecht bij jongere kinderen. Volgens Wisse is het belangrijk dat elk kind een fiets heeft. “Mijn kleindochter van zes leerde pasgeleden zelf te fietsen. Als je dat ziet, is dat echt prachtig: fietsen geeft vrijheid.” Dennis beaamt dat. “Het is belangrijk dat kinderen die zelfstandigheid hebben om zelf ergens heen te kunnen.”
Wisse is er een aantal keren bij geweest dat een fiets werd uitgegeven aan een kind. Hij herinnert zich nog een meisje van een jaar of dertien dat voor de eerste keer een fiets had. “Ze was heel verlegen omdat ze die fiets zomaar kreeg, maar ook heel blij. En er was ook een jochie van acht die een mooi glimmend exemplaar kreeg. Hij stapte meteen op, reed een rondje en kwam met een big smile terug. Echt kicken is dat!”

Logistiek

Best een logistiek gebeuren dus, dat kinderfietsenplan. En op allerlei manieren goed, vindt Wisse. “Mensen die de fietsen weggeven en de kinderen die de fietsen ontvangen zijn blij. Voor de mannen en vrouwen die in de werkplaats aan de fietsen sleutelen, is het ook goed. Vaak zijn het kundige reparateurs waarvan sommigen een afstand tot de arbeidsmarkt hebben.”
De coördinator die af en toe chauffeurt en de chauffeur die af en toe coördineert: Wisse en Dennis. Samen met heel veel andere vrijwilligers hebben ze driehonderd fietsen per week opgehaald. Het project is in korte tijd flink gegroeid en daarom wachten in de verschillende inzameldepots momenteel ongeveer 25.000 fietsen op kundige vrijwillige reparateurs, experts en misschien wel bedrijven. Zodat straks een even groot aantal kinderen ook met een big smile op de fiets zit. Op naar vrijheid en zelfstandigheid, of ze nou zeven zijn of dertien.