Als Shamil vertelt over het afgelopen jaar komen er veel namen voorbij en woorden waarvan je niet eens zou denken dat iemand die zo kort hier is ze zou kennen. Netjes, schuurpapier en adapteren. Hij ontmoette de mensen en leerde de woorden tijdens de vele vrijwilligersklussen die hij deed sinds zijn aankomst in Nederland.
Oefenen in de praktijk
In Harderwijk, het eerste azc waar hij zat, leerde hij in het taalcafé Jan kennen. “Hij was een van de vrijwilligers daar en zei dat een lokale kringloopwinkel nog vrijwilligers zocht. Dat klopte en zo kwam ik terecht bij de Zaak van Ermelo. Ik ging apparaten controleren en de items prijzen. Ik leerde er ‘netjes’, want zo moest de winkel eruitzien. En ‘vriendelijk’ want dat was ook belangrijk. Het was erg leuk om te doen. En handig ook, want door met de andere vrijwilligers te praten kon ik de taal oefenen in de praktijk. Dat is beter dan alleen theorie.” In dezelfde stad ging Shamil ook nog bij een botenwerkplaats vrijwilligerswerk doen. Daar kwam het schuurpapier om de hoek kijken. “Samen met een Colombiaanse jongen uit het azc ging ik elke zaterdag naar de werkplaats om het hout van de boten te schuren. Ook in Harderwijk ging ik naar een verzorgingshuis en naar het Stadsmuseum, waar ik kon meeluisteren met de vrijwilligers die gasten welkom heetten.”
Gemotiveerd en energiek
Dat Shamil zich prettig voelt, komt volgens hem omdat hij bezig is. “Door het vrijwilligerswerk hoef ik niet alleen maar op mijn kamer te zitten. Dat zou me vreselijk lijken.” Dus ook in Apeldoorn, in het azc waar hij nu net woont, ging Shamil meteen op onderzoek uit. “Hier hebben ze een balie van #Meedoen en is er nog meer mogelijk, dat is wel fijn.” Net als in een van de andere azc’s waar hij zat, helpt hij de huismeester met allerlei klussen. Om nog beter wegwijs te worden, leuke dingen te doen en de taal te oefenen, heeft Shamil sinds kort een buddy, Wilma. Samen hebben ze van alles bedacht om te gaan doen: naar het museum, fietsen, de stad verkennen. Shamil herkent zichzelf bijna niet terug in vergelijking met toen hij nog in zijn geboorteland was. “Dit land verandert me. Ik ben veel actiever en opener geworden en voel me gemotiveerd en energiek.” De volgende stap is aan het werk gaan. Als de werkvergunning rond is, zal hij als bijrijder op een vrachtwagen mee gaan rijden. Handig, want dan kan hij de hele dag door Nederlands praten en nog meer ‘adapteren’, zoals hij het zelf zo mooi zegt.
Meer weten over #Meedoen? Hier vind je algemene informatie. Ook kun je terecht bij projectleider Adam van Bergeijk.
De tekst en foto's zijn van Vereniging NOV en mogen niet zonder toestemming worden gekopieerd en elders worden gebruikt. Wel mag het artikel uiteraard via social media via de link gedeeld worden.